bu gün bayram. bizim noel yani. annemle abim ablamın mezarını ziyarete gittiler. ben evdeyim. çok yorgunum ama uyuyamayacak kadar bulanık kafam. bu hafta bir mezar ziyareti de ben yapacağım. yani biz. nasıl olacak bilmiyorum. ve avşara bunu yapıyor olmam ne kadar doğru. belki de o kapıda falan bekler bilmiyorum. sonuçta buna katlanmak zorunda değil. şimdi böyle yazdım diye kızıcak muhtemelen, kızıcaksın dimi? ama napiim. bence öyle. bunu yaşamak zorunda bırakılmamalı kendi seçimi dışında kimse. yani beni önemsediğin için bunu yapmak zorunda kalmamalısın. ama sanırım biraz bencilce davranarak bunu senden istedim. sen de evet dedin. ama yani geri alınabilir bişe biliosun. ayrıca böle blog üzerinden haberleşmenin de hastasıyım.