Cumartesi, Şubat 08, 2003
dün tarihimin en korkunç dişçi seferlerinden birini yaşadım. fırtına vardı evet ama dün gitmesem bi daha gitmiycemi bildim için, gittim. irençti. her saniesi. doktorumun eli çok hafif ama süreç iğrenç olmaya mahkum. dişlerinle diş etinin arasına girip abuk subuk şeyler yabıo sonuçta. sona zar zor eve geldim baygınlık geçirmemem az kala. dudam böle anesteziden çarpıktı irenç. deli gibi kar yaıyodu ve o da ne! elektirikler kesik. saatlerce gelmedi. ben böle mumları yakmış kitap okurken avşar uğradı, zavallıcık, normalde 15 dakkalık yoldan gelmesi totalde 1 saat tuttu, ama uyuşuk dudaklı patetik durumdaki arkadaşını sevindirdi. sona gökçe geldi. o da taa göztepeden geldi ve ben ümidi kestiim sırada gelmesi gereken saatten toplamda 2 saat geç geldi ki ben yaklaşık 1 saat 55 dakka önce onun sağlığından endişe etmeye başlamıştım. ama mutlu oldum çok. sefgi şefkat yabdı bana. sona anestezini etkisi geçti ve sancılı saatler başladı. evet. başladı. alenen başladı.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder