Pazar, Nisan 06, 2003

ya fransıcaya ara vericem, ya da hafta içine gidicem. o kadar çok işim var o kadar çok yoruluyorum ki. belki de çok işim yok ama zaman hiç bir şeye yetmiyor gibi. ben de uyumuorum bu defa daha çok zaman için. ama o zaman da dünkü gibi ufak çaplı sinir krizleri çalıyor kapımı. ağlarken, ağlıyorum şimdi gözlerim şişicek die düşünüp daha da çok ağlamaya başlıorum mesela. kabus gibi oluorum. evet.

Hiç yorum yok: