içimde derin bi sıkıntı var ve herkes herşey potansiyel bir kırgınlık aracı. herşeye üzülebilmeye sonsuz bir yeteneğe sahibim. istediğim tek şey şu da diyemiyorum. bi sürü şey var ,istediğim. kendiliğinden olsun die bekliorum olmuo. bekledikçe geriliorum ve bi noktadan sonra beklediğim şeylerin gerçekleşmesinin de bi anlamı kalmıo. aslında o kadar da basit şeyler ki istediklerim. ama kimsenin benim gerzek isteklerime ayıracak ne vakti ne de hali var. istemek bile haksızlık aslında. ama engel olamıyorum işte. öylece durup bekliyorum ve hiç bir şey değişmedikçe, hiç bir beklentim yerine gelmedikçe daha da derine gömülüyorum.