ne zaman bizim birinci kız yurduna girsem tuvalete gitmek için geriliorum. sanki bana -ve yurtta kalmayan diğer bütün kızlara kapalı- buram buram östrojen kokan, bi çeşit gizli örgüt, delikanlı kızlar meclisi, yatılı kız mafyası tadında bir güruhun gizli inine giriyormuşum gibi geliyor. sanki en ufak bi yamuk yabsam, birine yan gözle baksam, beni o koca binanın tenha bir köşesine çekip canıma okuycaklarmış gibi hissediyorum.
cerene söyledim geçen gün, o da öyle hissediyormuş.