farklı ve sıradanın dışında bir insan olmanın, belki biraz kendini beğenmişlik ama evet inatla böyle tabir ediyorum kendimi ben, kendimin ve insanlarımın, o üzerlerine titrediğim ve sevdiğim insanlarımın, hayatlarını, hayatlarımızı güzelleştirmesi gerekmiyor muydu? daha güzel daha rahat ve daha sakin bir hayat vermesi gerekmiyor muydu hepimize? Öyleyse neden böyle yapışkan bir tortu, çıkmayan bir is kokusu, ağır ve pis kokan bir çamur tabakası giib kaplıyorum insanların hayatını? neden vermek istediklerimin tam tersi hep verebildiğim şeyler? neden olmak için çaba sarfettiğim insanın yakınında bile değilim? taşıdıkça ağırlaşan ve anlamsız noktalarda her şeyi değiştirme konusunda istenmeyen bir değiştirme gücüne sahip tek yüzük gibiyim. sadece ateşe atılınca mı yok edilebilirim?