eşek kadar oldum artık. cumartesi günü çılgın kutlamalarla 27. yaş günümü kutladık. öncelikle gelen herkese çok teşekkür ediyorum. ardından da şunları söylüyorum, ahanda söledim:
geçen seneden bu seneye baktığımda hayatımın hiç tahmin edemeyeceğim yönlere gittiğini görüyorum. evet aynı kalan noktalar var kabul ama değişenler çok fazla. hiç aklımda olmayan bir işte çalışıyorum. oysa bu sene bu zamanlarda tezle boğuşup evden çıkmadan yazı yazacağımı düşünmüştüm ben. geçen sene doğum günüme uğrayıp geçen bir insan bu sene doğum günü partimin odak noktasıydı benim için, hayatımdaki yeri de hızlı bir yükselişle arttı. bütün parti boyunca gözlerimin onu araması ve her gözgöze geldiğimizde içimin sevinçle dolması geçen zamanın kısa bir özeti aslında. gözlerim hep onu arıyor ve onu her gördüğümde sevinçle doluyorum.
sonra geçen sene bu zamanlar derslerle kafayı yiyordum. bir sürü sorun vardı. şimdi işle kafayı yiyorum. yine bir sürü sorun var. değişen kafayı yediğim ve sorun olan konular sadece. sanırım bunu değişimin değişmezliği içinde algılamam gerekiyor. her şey değişiyor evet, ama hiç bir şey değişmiyor da aslında.

geriye baktığımda şu an kendimi daha güçlü, daha mutlu ve daha huzurlu hissediyorum. ama göreceli kavramlar hep bunlar.
çok zor geçen ve beni benden alan bir sene yaşadım. bu zor ve sancılı günlerde delirmemem için yanımda olan herkese çok teşekkür ediyorum. özellikle nil, çağrı, görgün, volkan ve gökçe. sizi çok seviyorum.