Çarşamba, Temmuz 28, 2004

Bir süre de böyle duralım bakalım. sevimli oldu bence. siz ne dersiniz?
aslında önce saatlerce blogskins de bişiler aradım buldum ama olmadı. öle işte

Cuma, Temmuz 16, 2004

biraz karman çorman oldu evet biliorum ama napiim dolup taşmışım işte.
bak nilim geldi ne güzel, özlem bitti. prag fatihi yorgun savaşçı sinema manyağı yurda döndü. sevenlerine hayırlı olsun diorum.
bi de çağrıyı çok özledim. zonguldakta koreli yavrucakları gezdirmesi bitse de gelse artık. ayıp denen bişe var.
muhteşem bitirme ödevi yabıorus bi de.
bide son iki haftasonudur çok eğlendim çok güsel geçti çok mutlu oldum ben.
ayrıca övünmek gibi olmasın ama bu sene de efsane bir hediyesi vardı avşar beyefendinin. orda dolaşan ve durup durup beni hediye için tebrik eden tanımadığım arkadaşa teşekkür ediorum ben.
sonra bi de tabi sevgilim iyi ki doğdu. süfer doğum günü partisi vardı kendisinin. avşar gürpınar fotoğraf sergisiyle açılan parti, alp ve duygunun muhteşem tango performansı ile devam etti. ne yazık ki elimizde olmayan sebeplerle dia gösterisi ve lale ve mete performansını sunamadık çok ve pek değerli konuklara ama muhteşem iki dj miz ile, anıl ve eser in çılgın müzikleriyle kendimi affettirdim sanıyorum.
sonuç olarak hepimiz çok eğlendik. ben başta gerginlikten ölüyodum çünkü bizim evden yüklü miktarda para çalınmıştı, annem konversiyon geçirmişti, hazırlamam gereken bir parti ve güzel görünmek istediğim bir sevgilim vardı. ama oldu sanırım.
gelen değerli yorumlar bana bir partide daha başarıya koştuğumuzu söylüyorlar.
gece çılgınca danseden herkese, provalarından çıkıp gelen sabancı grubuna, djlerimize, son dakkada haber verdiğim halde süfer sevimlilikleriyle eğlencemize eğlence katan sayın sumu ve yase hanımlara, provayı satıp parti başından beri bizi yalnız bırakmayan ırmak beye, yorgunluklarına ve sıkıntılarına rağmen güzel yüzlerini bizden esirgemeyen tuğçe ve medi hanımlara, üstün yardımlarından dolayı başak gürpınara, sayın berna göle, ve her zaman onur konuğumuz baş tacımız, canımız kanımız biriciğimiz sarı elbisesiyle başdöndüren pek muhteşem sevgili Nil Kural'a teşekkür etmeyi bir borç bilirim.
oyoyoyoy o kadar çok şey oldu ki yazmayalı...
 
mesela benim sevdiceğim uzun ve hummalı bir çalışmanın ardından süfer şahane bir başarı göstererek istediği master programına alındı.
tasarımcı manyak seni!
bi de öyle senin sayende senin sayende deyişi yok mu, hayır tabi yemek istio insan onu ama sanki beyni saatte 400 km hızla çalışıp yeni yeni fikirler bulan, yetenekle dolup taşan benim. sende o cevher olmasa neye yarar benim psikolojik becerilerim?

Pazar, Temmuz 11, 2004


My life is rated NC-17.
What is your life rated?
. . .

Powered by Blogger