başta herşey çok güseldi. sadece ders çalışmıyor olmak yetiyordu mutlu olmak için. ne yaptığımın bir önemi yoktu. ama şimdi derin bir iç sıkıntısı kapladı içimi. ağlamak istiyorum. belli belirsiz belki de belirsiz kalmayı tercih eden bir takım sebeplerden dolayı. şu halimi sevmeme rağmen eski beni özlüyorum bazen. şu an hayatımdaki insanların çoğunun tanımadığı eski beni. kolay mutlu olan, hüznünden kaçmayan, her duyguyu geldiği gibi kabul edebilen beni. sanırım eskisi kadar cesur değilim artık. yaşlanmak korkaklaştırdı beni.