Çarşamba, Ağustos 21, 2002

herşeyin kötü olacağından emin olduktan sonra, kendime kötülüğü ve değişmezliği kesin bir senaryo hazırlayıp iyiye dair umutlarımı hhoopp çöp öğütücüye attıktan sonra rahatladım. no hope no pain. rahatım şimdi. gerginliğim geçti. korkacak bir şey kalmadı. bu gemiyi de titanik yaptım. böylece amerikaya gidip orada yeni bir hayata atılınca başıma gelecek kötü olaylardan korkmama gerek kalmadı. :)) saçma bir huzur, hoş bir rahatlık, mutluluk sonrası mutsuzluk ihtimalini ortadan kaldırınca duyulan mutluluk. evet belki saçma. ama bu benim işte.

Hiç yorum yok: