son zamanlarda kendi hakkımda konuşmaya başlamış olmam yeniden sanırım bi şeylerin hareketlenmesine sebep oldu. uzun zaman sonra ilk defa kendimden bahseden bir şeyler yazdım. cumartesi günü ütü yaparken kelimeler düşmeye başladı zihnime. sakince ütümü bitirdim, odama gittim. playlist yaptım kendime. ve sarı defterimi alıp yazmaya başladım. rahatladım. kustum içimi. rahatım biraz daha şimdi. belki öyle yazmadım, belki daha kötü gördüm yazarken yaşadıklarımı ama, şimdi daha fazla ışık sızıyor içimden. daha az acıyor canım. yeniden yazabilmiş olmak -iyi ya da kötü bir şeyler- hala içimdekilerin tam olarak tükenmediğinin kanıtı. belki de doğrudur. belkide ışık sızıyordur hala bi yerlerden.