öncelikle sinir krizim sırasında beni yalnız bırakmayan arkadaşlarıma teşekkür etmek istiyorum. hemen ardındanda bloglardaki muhteşem iyimserlik ve yaşama sevinci sebebiyle hayat ateşlerini söndürdüğüm sevgili blog okuyucularımdan özür dilemek istiorum. saygılar.
Pazar, Eylül 01, 2002
Previous Posts
- tatlı bişi olsa mesela. yesem. sıcak süt içsem yan...
- sanırım artık sinir krizimin sonuna yaklaştım. esk...
- lemony snicket denen adamı çok kıskandım. bi kitap...
- bi sene sona nerdeyse iki tane yazı yazdım. ilk ok...
- odamı temizler gibi, eski kağıtları işe yaramayan ...
- RotWein: naber emre parklife: ii gibi RotWein: ii ...
- herşeyi hakettiğime inanan ve ona göre yaşayan hal...
- nilim arıycak şimdi ve daha güzel görünücek hayat ...
- ilgiden oluo bunnar. ben ilgi görmeye diil gösterm...
- geniş açıları buldum. daha doğrusu düzenledim. esk...
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home