Çarşamba, Haziran 26, 2002

cenazeye gittim. çok kötüydü. öyle kollarımda ağladı ve hiç bi şey yapamadım. sarsıla sarsıla ağladı. örtü kayıyordu ve saçları açılıyordu hep. elimle düzelttim. çok erken diil miydi böyle bi acı için? annesine sarılıp ağladı hep. tabuta dokunup ağladı. ağladı hep. terliğinden ayak parmakları görünüyordu. yukarda olup bitenle hiç alakası yokmuş gibi duran sakin ayakparmakları.

Hiç yorum yok: