Pazartesi, Ağustos 12, 2002

mutluluk ihtimalini görünce panikleyip bozuyor işte. çok çalıştığı bir sınava son dakika da girmekten vazgeçmek ya da çok eğleneceğini bildiği bir konserin kapısında girmekten vazgeçip eve gitmek istemek... böylece mutlu anıları olmuyor. kötü bir şey olduğunda karşılaştırıp daha yalnız ve üzgün hissedeceği anlar birikmiyor belleğinde. belki mutsuz ama inişleri çıkışları olmadığı için daha az acı veren bir hayat sürüyor kendi kendine.

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home

Powered by Blogger